W swojej pracy posłużyłem się skrótami, poniżej przedstawiam co każdy skrót oznacza.

© Delly Carr / Sportshoot

Przypadek pierwszy.

Zawodniczka pływająca poniżej godziny (57-59′) na dystansie Ironman. Niezła technika, w młodości trenowała wyczynowo pływanie przez kilka lat. Podobne treningi realizuje w okresie przygotowania ogólnego, specjalnego i bezpośredniego przygotowania startowego. Przygotowywała się przede wszystkim do dystansu Ironman, jednak chciała pływać na tyle mocno, żeby móc cały czas ścigać się na dystansie olimpijskim, gdzie pływanie ma większe znaczenie. Co trzeci, a czasem nawet co drugi tydzień treningowy wygląda następująco, niezależnie czy jest luty, maj czy czerwiec:

#1

#2

#3

Nie pływamy zadań innymi stylami niż kraul ze względu na dobrą technikę i spore ograniczenia czasowe. Pływanie nie jest priorytetem, a zawodniczce nie nudzi się robienie podobnych treningów przez prawie cały rok. Wręcz przeciwnie – lubi pływać ciągle to samo, motywuje ją to do pracy, ścigania się z czasem i dawania z siebie wszystkiego na treningach, które realizuje niemal zawsze sama. Ma to swoje plusy – pływanie regularnie takich samych zadań pozwala ocenić efekty treningu i stopień zmęczenia zawodnika.

Przypadek drugi.

W 2010 roku zawodnik zgłosił się w połowie marca i chciał się przygotować do pierwszego startu (czerwiec). Do zawodów nie pozostawało dużo czasu, więc wszystko przebiegło „standardowo” – trochę pracy nad techniką i wytrzymałością, zmiana ułożenia treningu. W sytuacji gdy do start docelowy jest niedługo nie stosuję żadnych rewolucji, łamania stylu i stawiania wszystkiego na głowie, nawet jeśli w dłuższej perspektywie miało by to przynieść ogromne zyski. Zawodnik miał stosunkowo mało czasu na trening, więc w sezonie 2011 zaproponowałem periodyzację związaną z okresami przygotowań. Schemat periodyzacji oparty był o założenie, że dużo łatwiej podtrzymać poziom sportowy niż go osiągnąć. Dlatego zimą skupiliśmy się na pływaniu odpuszczając przygotowanie kolarskie. Zawodnik pływał 4-5x w tygodniu, w tym dwa razy ze mną, a dwa-trzy razy w oparciu o indywidualny plan treningowy. Kilometraż rósł od ca 10km tygodniowo w listopadzie do 16-17km tygodniowo podczas mikrocykli z największym obciążeniem pływackim w lutym. W czasie zimy zanotowaliśmy wyraźną poprawę wyniku z 27’15” w listopadzie 2010 do 23’47” w marcu 2011. Potem, mimo ograniczenia pływania do trzech jednostek w tygodniu, zawodnik przez cały sezon pływał już na dużo wyższym poziomie. Potem z powodzeniem zastosowałem ten schemat u kilku innych zawodników. Celem w sezonie 2011 był start na dystansie halfironman, poniżej wklejam tydzień treningowy z połowy kwietnia 2011, około dwa miesiące przed zawodami docelowymi:

#1

#2

#3

Przypadek trzeci.

W tym przypadku przedstawiam tydzień treningowy amatora szykującego się do startu na dystansie IM. Pływa nieźle technicznie, na dość długim kroku, za to z bardzo niską frekwencją, a zmiany prędkości wynikają ze mocniejszej lub słabszej pracy nóg a nie zwiększenia częstotliwości ruchów rąk. Ćwiczenia w stylu „kraul na pięściach” oraz zadania uwzględniające zmiany prędkości mają „rozruszać” zawodnika i nauczyć go pływać wyższym rytmem z krótszym wyleżeniem, wskazanym w pływaniu na wodach otwartych. Do słabych stron zawodnika należała wytrzymałość siłowa, dlatego w wybranym tygodniu sporo treningów realizujemy w łapach. W ciągu 4 miesięcy współpracy nastąpiła poprawa wyniku na 400m z 6’32” do 5’51”. Tydzień treningowy ze stycznia, a więc okresu przygotowania specjalnego. Pływaliśmy wtedy 4 razy w tygodniu, od marca liczba jednostek pływackich spadła do trzech tygodniowo.

#1

#2

#3

#4

Przypadek czwarty.

Kandydat na triathlonistę – potrafił przepłynąć żabką 100m bez zatrzymania się, kraulem raczej nie więcej niż 50m (przy okazji stawiając ratowników w stan gotowości. Poczytał o pływaniu, obejrzał sporo filmików na YT, ale dzięki temu nie pływa szybciej. W tym roku będzie debiutował na sprincie. Pływa 3-4x w tygodniu, dwa razy samodzielnie i dwa razy pod moim okiem. Na wspólnych zajęciach robimy przede wszystkim ćwiczenia techniczne, dbając o poprawne wykonanie. Wspólne treningi są na tym poziomie niezbędne – tylko dzięki nim wiem, co mam rozpisać na pozostałe jednostki. Gdybym widział zawodnika raz na miesiąc to już po tygodniu czułbym się jak dziecko we mgle. Mimo częstych spotkań i tak co i raz poprawiamy dokłądankę czy przekładankę. Pozornie proste ćwiczenia, które wykonujemy od pewnego czasu, ale co i raz coś się „zepsuje” – a to oddech w złym momencie, a to kopnięcie nie tą nogą itp. Załączam dwie przykładowe jednostki, które zawodnik realizuje samodzielnie w jednym tygodniu.

#1

#2

Jeżeli masz pytania dotyczące tego artykułu – możesz je zadać poniżej (poprzez komentarze) lub przy użyciu formularza kontaktowego xTRI.pl.

O artykule możesz także podyskutować na forum w temacie Trening pływania w triathlonie – wskazówki dla amatorów (cykl artykułów Tomasza Kowalskiego).

• Skomentuj w serwisie
• Skomentuj na facebooku